twee werelden

Sarah geeft een slaapfeestje voor haar vriendinnen en Casper en Storm moeten het veld ruimen.
Casper komt bij mij logeren. We bereiden nog even de laatste repetities voor. Ik heb kaartjes gekocht voor de film Robin Hood en bereid me voor op veel heldenmoed en geweld.
En er wordt gemept, gestoken en verbrand in massa’s.
Casper kent het verhaal goed en helpt me als ik het niet meer kan volgen. Zonder zelfs maar met zijn ogen te knipperen laat hij alle moorden en doodslagen over zich heen komen.
Als echter de schurk een poging tot aanranding doet op de geliefde van Robin, legt hij zijn hand op mijn arm.
“Ik waarschuwde je toch dat het geen film voor oma’s is.”  Ik stel hem gerust en zeg dat ik dit nog wel aankan.
Thuis memoreert hij nog een afschuwelijke scene. Koning Jan krijgt een harde klap in zijn gezicht van zijn oude moeder en reageert: “Deze klap doet minder pijn, dan ik je heb gedaan bij mijn geboorte.”
Casper herhaalt de woorden letterlijk en spreekt zijn afschuw uit over zo iets kwetsends.
Hij heeft niet gemerkt dat ik herhaaldelijk mijn ogen heb gesloten als er weer iemand aan een speer geregen werd.
Het is maar wat je aankan.