Vandaag de beloofde logeerpartij van Storm. Het verloopt een beetje chaotisch, Chaja heeft zich een uur in de tijd vergist, dus staan Storm én Sarah bij school op me te wachten. Storm is de redelijkheid zelve, hij geeft geen krimp en deelt mijn aandacht.
Wel laat hij me weten dat het de beurt van het visbroodje is.
Bij de visstal is het altijd feest, de beheerster kent de jongens en hun voorkeur en begroet Storm uitbundig. Chaja vist Sarah op en Storm en ik lopen naar de tram. Storm informeert vast wat we gaan eten en als dat (toeval?) zijn lievelingskostje blijkt, zegt hij “Je bent de best mogelijke oma, net als oma Lenie.”
Hij is opvallend rustig, een modelkind in de tram, waar het onmogelijk druk is. Thuis gekomen duikt hij meteen achter de computer, ik heb een nieuwe reken- CD en hij telt op en af, vermenigvuldigt en deelt.
Hij eist een extra half uur opblijven, want het is morgen een vrije dag.
Dan wil hij een pyjama aan. Traditie is traditie!
“Omajan, ik heb nog wel een vervanger voor mijn doek nodig. Iets groots en zachts, daar ben ik wel tevreden mee.”