Casper heeft drie feestjes in één week. Hij gaat naar de middenbouw, juf Inge is jarig en hij neemt afscheid van school, omdat hij volgend jaar naar de Hermesschool gaat.
Bij Storm neemt alléén maar Juf Elsbeth afscheid en zo lig je twee feestjes achter bij je broer.
Tomeloos verdrietig is hij over zoveel onrechtvaardigheid.
Chaja belt me en vraagt iets te verzinnen om de weegschaal weer in balans te brengen.
Ik ga dus dinsdag na schooltijd met Storm op stap. Hij is met zijn eigen fiets en samen trappen we naar het Amstelpark. Hij fietst goed, maar hij wil van te voren wel zekerheid over wat we gaan doen, hoeveel lang het nog fietsen is. Hij klept maar door en ineens let hij niet goed op en rijdt frontaal tegen een boom aan de rand van het fietspad.
Verontwaardigd blijft hij op de grond liggen. Waar kwam die boom nou ineens vandaan? Ik sta op een afstandje te kijken en moedig hem aan weer verder te gaan. Hij heeft overduidelijk geen ernstig letsel.
Het rechtopzetten van de fiets zou je eigenlijk moeten filmen: slapstick.
In het Amstelpark is hij in zijn element. Hij is zo gezellig, zo tevreden, zo redelijk. Ik kan hem wel fijndrukken zo lief vind ik hem. Bij het klimmen, touwlopen en andere activiteiten vertoont hij een beheerste motoriek, hij is daar echt goed in.
Er valt ook goed met hem te overleggen hoeveel betaalde attracties hij mag kiezen en dat doet hij weloverwogen.
Een heerlijke middag
