Vandaag geeft Zappazzo een concert voor kinderen in het Concertgebouw. Een strijkkwartet en 3 acterende dansers. De strijkers spelen in alle houdingen en mimen allerlei emoties. Ook halen ze al spelend acrobatische toeren uit. De dansers spelen een spel met elkaar, de muzikanten en het publiek.
Vijf minuten voordat de voorstelling begint, sist mijn buurvrouw:”Kijk eens achterom.”
Als ik dat doe, zie ik Maxima, Willem Alexander en Amalia vlak achter ons tussen het publiek schuiven.
Sarah amuseert zich bijzonder. Als we weer buiten lopen, zegt ze :” Het was misschien wel een beetje te kinderachtig voor me, maar ik vond het wel leuk.” “Kinderachtig, ik heb genoten”, zeg ik verontwaardigd tegen haar. “Oh, dan is het goed, maar ik ben echt geen klein kind meer hoor.”