Al een aantal jaren vier ik mijn verjaardag het liefst buitenshuis. Dat gesjouw met boodschappen, de troep achteraf is werk en geen viering Dit keer ga ik met mijn kinderen, hun partners en mijn kleinkinderen naar het Muziekgebouw aan het IJ.
Het is een stralende dag en dan is die lokatie op zich al een feestje.
Sarah heeft een verjaarsbriefje geschreven en haar kado feestelijke verpakt, Storm biedt een plantje en Casper kadokaartje voor een elektronicashop.
Voor de kinderen heb ik een workshop besproken in de Klankspeeltuin. JanWillem is hoogst verbaasd dat die “speeltuin” binnen is, maar het weer in maart leent zich zelden voor een buitenaktiviteit.
Met allerlei apparaten dagen de medewerkers de deelnemende kinderen uit te componeren, kleurvakken op een paddenstoel, sensoren op de grond en gelukkig! computers.
De volwassen lunchen en mogen na anderhalf uur de compositie beluisteren. Sarah blijkt het enige meisje, maar daar zit ze niet mee. Storm staat met een groep rond een tafel. Elk kind heeft een whiteboard voor zich en een stift en elke lijn geeft een bepaalde toon. De dirigent geeft aan wie er moet schrijven. Storm negeert die aanwijzingen stoïcijns, krast wanneer hij wil.
De groep waarin Casper en Sarah zitten, heeft een rap ingestudeerd. Na spectaculaire optreden van zijn mede-componisten, maakt Casper een voorzichtige val. Hij heeft bij het oefenen zijn schouder behoorlijk geblesseerd en kijkt nu wel uit.
