Een Hollandse zomer en een huisje op Texel. Veel wind, regen en prachtige wolkenluchten. JanWillem wist meteen weer waarom hij de moordende rit naar Italie ook deze keer opnieuw met vreugde maakt.
Gelukkig genoeg ruimte voor iedereen, twee verdiepingen en twee!! badkamers. En ook ruimte voor ieders hobby en afwijking.
JanWillem had een nieuw fototoestel en dat moest worden uitgeprobeerd.
En meteen daarna kijken op de laptop naar het resultaat.
Om hem rustig in zijn eentje van zijn ochtendhumeur te laten genieten, kreeg hij zijn ontbijt op bed geserveerd.
Casper haalde ’s morgens verse broodjes op zijn fiets bij de supermarkt op het terrein. Ieder heeft in dit gezin een absolute voorkeur, dus moesten veel soorten aangevoerd worden. En… Casper kan al zo goed lezen dat hij een briefje meenam en met alles terugkwam wat op dat briefje stond.
En de anderen moesten zo nodig fietsen: weer of geen weer.
De fietsen stonden klaar; voor Sarah een aanhangfietsje, een één-wieler met een stang verbonden aan haar moeders fiets.
Met dit weer was een doel noodzakelijk, een overdekte attractie het liefst.
Dus gingen we naar het Juttersmuseum en naar Ecomare, een educatief natuurcentrum. Te ver om heen en weer te fietsen, maar Chaja bedacht een list. Wij fietsten ongeveer 8 kilometer in de stromende regen, tegen de wind over de dijk en vonden op het afgesproken punt JanWillem met de auto.
Fietsen op slot, allemaal in de warme auto; samen naar het museum en terug op dezelfde manier.
Sarah trapte op haar kleine fietsje in haar regenjas zonder morren en zonder smokkelen dapper mee. Ik fietste achter Storm en zag regelmatig een hand met de palm naar boven op zijn rug verschijnen. Hij oefende het “met één hand” fietsen.
Drijfnat kwamen we terug; allemaal het dekbed om ons heen, warme chocolademelk en mamma voorlezen.
En dan natuurlijk véél spelletjes. Om rekenen te oefenen leerde ik ze één-en-dertigen, en dan blijkt weer hoe snel en feilloos Storm kan hoofdrekenen.
