Ter ere van Caspers verjaardag gaan Chaja en JanWillem een middag naar TunFun. Een speelgelegenheid in de tunnel onder het Waterlooplein.
De hele klas is uitgenodigd! Dat klinkt massaler dan het is. Op de speciale school waar Casper sinds anderhalf jaar zit, bestaan de klassen uit hooguit 12 of 13 leerlingen.
Het heeft een poos geduurd voordat Casper zich er op zijn gemak voelde.
Hij heeft het niet erg op veranderingen, maar er was ook een oorzaak van buitenaf. Onder aanvoering van één van de jongens, Shanyl, was er een pestgroepje gevormd. De rest bestond uit angstige meelopers: eten of gegeten worden.
Juf haalde na actie van Chaja het pestprotocol uit de kast en de situatie verbeterde. Als kroon op het werk werd ook Shanyl uitgenodigd voor de party. Tot stomme verbazing bleek de “duivel” een schriel, klein jongetje te zijn.
In de lange reis met de metro op weg naar huis voeren Casper en ik regelmatig filosofische gesprekken. Daar vertelt hij dat hij medelijden met Shanyl heeft, hij krijgt nu zo vaak straf en “diep van binnen” wil jij helemaal niet zo vervelend zijn. Hoor ik Jufs voorlichting?
Plagerig vraag ik of Casper eigenlijk “diep van binnen” ook eigenlijk niet zo vaak chagrijnig wil zijn. Verontwaardigd kijkt hij me aan en legt uit: ” Maar daar kan ik toch niets aan doen, dan ben ik met mijn verkeerde been uit bed gestapt.”
De combinatie taal en abstractie vinden in Casper geen voedingsbodem.
Sarah is tijdens deze expeditie bij mij. Ze komt een nachtje tevoren.
Ik realiseerde me dat ik helemaal geen typisch meisjesspeelgoed had.
Een overblijfsel uit mijn feministische tijd?
Dus kocht ik een pop met toebehoren. Verrukt was ze en geheel volgens stereotypen heeft ze er mee gespeeld. Toen ik het Chaja vertelde, keek die me overdonderd aan. Op haar verlanglijstje staan alleen treinen en andere techniek. Zo zetten kinderen je regelmatig voor schut.
Verder acteert ze ook het schattige meisje. Het is dan ook een feestje om haar een dagje te hebben, maar uitgeput ben ik wel. Tijdens die sessies
komt ze om haar recht. Niks aandacht delen, Omajan is er voor haar.
En daar doet ze iets voor terug. Als we met de tram gaan, informeert ze met een hoog stemmetje:” Met welke tram?” Op mijn antoord: “Lijn 10”, zet ze haar koppie schuin en lispelt: “Wat leuk en wat lief van je.”
Die kan het nog ver brengen.
Na maandenlang geploeter mag Storm afzwemmen. Zijn armen en benen gehoorzamen tegelijkertijd aan zijn bevelen.
Alle grapjes van de vorige keer bij het afzwemmen van Casper komen weer langs, maar er is een extra attractie. Er lopen zwarte Pieten rond en die worden in het water gesmeten.
Storm haalt zijn diploma en straalt! Als hij iets kan, waaraan hij lang heeft getwijfeld, dan verandert hij in een stralend wezen.
Vlak voor Sinterklaas willen de ouders van het stel hun handen even vrij hebben. Sarah en Storm logeren bij mij. Storm was niet echt blij met de komst van een zusje en liet dat ongegeneerd blijken.
Maar nu spelen ze toch echt eendrachtig met elkaar en ’s avonds geschiedt een wonder.
Als ik ze de keuze voorleg: “Wie wil boven en wie wil beneden slapen, kiezen ze -uiteraard- hetzelfde. Wat nu? Storm heeft een genereus voorstel. “Samen boven in het grote bed.” En van dat ontroerende tafreeltje heb ik als bewijs een foto gemaakt, zo bang ben ik dat “ze” me op mijn woord niet geloven.
En de prestatie gaan door. Casper mag op voor een nieuwe band van judo.
Nog even en JanWillem hangt een prijzenkast in zijn kantoor.
Maar de grootste overwinning is het bereiken van AVI 2. AVI is een leesniveau en een test moet uitwijzen of je een aantal woorden in een bepaalde tijd en binnen een bepaalde foutenmarge kan lezen.
Tot dat moment krijg je woorden en teksten van dat niveau aangeboden.
Die verhalen zijn tenenkrommend saai.
Om aan Caspers belangstelling voor allerlei zaken tegemoet te komen heb ik een compromis bedacht. Ik haal informatieve boekjes uit de bibliotheek, Casper leest de AVI 1 woorden (3 of hooguit 4 letters) en ik de rest.
Trots meldt hij aan de vader van een leerling van me :”Twee vliegen in één klap, ik oefen lezen en ik leer iets over de wereld.”
Uit een E-mail van zijn leerkracht op school lees ik dat hij 2 fouten en 15 seconcden tekort komt voor AVI 3. Hoe bureaucratisch kun je zijn?