Het gewone leven is weer begonnen. Storm is aan de beurt, ik haal hem van school, hij zit nu in de middenbouw.
Hij begroet me enthousiast: “Dag mam van mijn mam.” Ineens wordt hem de keten van generaties duidelijk. We borduren er op voort. Ik antwoord: “Dag kind van mijn kind.” Dan is Opa Wim “pap van mij pap” en kan Opa Wim tegen mij zeggen :”Dag zoon van mijn zoon”.
Storm jongleert met taal.