Telkens weer bekruipt me de vraag voor wie dit document eigenlijk bestemd is. Voor mezelf heb ik besloten, dat deze verhalen en foto’s twee doelen dienen.
– alle betrokkenen op de hoogte houden van het wel en wee van de kinderen, de kleinkinderen wel te verstaan,
– en dat brengt met zich mee, dat het daardoor ook een tijdsdocument wordt, een foto-album met verhalen, waardoor Cas, Storm en Sarah hun verleden kunnen laten herleven.
De vraag werd voor mij actueel, omdat er op de school van Casper een leraaar door een oud-leerling is neergestoken.
Moet dit nu in het dagboek?
Het liefst zou je immers dit soort gebeurtenissen voor kinderen verborgen houden, maar dan klopt het tijdsbeeld niet.
Het kan trouwens niet eens. De media storten zich op het drama, de televisie herhaalt de uitzending keer op keer, de actualiteitenprogramma’s gebruiken het als thema, de krant komt met grote foto’s op de voorpagina.
Deze hypes zijn een kenmerk van dit tijdperk.
Casper was niet op school toen het gebeurde, hij is een kwartier daarvoor door JanWillem gehaald om naar logopedie te gaan.
Wel heeft hij de dader – verward- op het schoolplein zien staan.
JanWillem heeft het hem de volgende dag op weg naar Judo verteld. Ik ben benieuwd hoe de school hiermee omgaat en wat Cas en Storm er mee gaan doen.