Dit weekend heb ik een nacht in de Noordhollandstraat geslapen. Mijn gang wordt geschilderd en ik blijk nogal allergisch voor de verflucht.
Als ik in de huiskamer kom, regaren Casper en Storm enthousiast en vervolgens willen ze wel van thee (met suiker!!) voorzien worden, maar verder zijn televisie en computer verre te verkiezen boven activiteiten met mij.
Met Chaja gaan ze even later kerstkaarten maken en ik neem Sarah mee naar buiten. We maken een ommetje en alles wat ze onderweg tegenkomt is interessant. Ze loopt op richeltjes, stapt portiekjes binnen en springt van 8 cm met een vaart naar beneden, haar armpjes naar mij uitgestrekt.
Op een bepaald moment vraagt Casper:”Hoe heette jouw opa ook weer?” Als ik “Otto” antwoord, roep hij:” Otto, Potto”, dat rijmt!
Het is de eerste keer dat ik hem spontaan hoor rijmen en hij daar trots op is.