Storm heeft dit weekend bij mij gelogeerd. De rituelen van zo’n logeerpartij zijn heel belangrijk voor hem. Dus draagt hij bij mij een pyjama.
Telkens ben ik gefascineerd door zijn ter zake doende taalgebruik. We eten pasta, ik doe er een paar extra stukjes worst voor hem in en strooi rijkelijk geraspte kaas eroverheen.
Dan kir ik: “Lijkt wel een taartje.” Hij keurt me geen blik waardig, en mompelt met zijn hoofd naar beneden:” Zo heerlijk is het toch niet.”
Toch gaat het een enkele keer mis met die taal. Zondag staan we op het punt om naar het Cobramuseum te gaan. Daar mag hij schilderen en tekenen in het kinderatelier.
We hebben de dag tevoren zijn jasje even opgehaald, omdat ik geen reservejasjes meer heb. Hij is overal uitgegroeid.
Hij loopt naar de kapstok en komt verontwaardigd terug. “ik heb nijn middagjasje nog niet aangehad!” Zou er dan toch nog een passend jasje hangen? Op mijn verzoek gaat hij het even halen en komt terug met …. zijn oude badjasje.
Ja, wat is nou precies het verschil tussen een ochtend- en een middagjas?